Volunteer
Donate
Shopماهابهارات قسمت ۶۵: آیا باید ببخشم و فراموش کنم؟
یکی از شرکتکنندگان برنامه ماهابهارات از سادگورو درباره بخشش میپرسد و به رویدادی در حماسه اشاره میکند که در آن برادران پانداوا، یکی پس از دیگری، از آب سمی یک برکه جنگلی مینوشند و میمیرند، تا اینکه یک یاکشا، یودیشتیرا را با یک سری سؤال به چالش میکشد تا جان خودش را ببخشد و برادرانش را دوباره زنده کند. سادگورو با کنار گذاشتن هرگونه تزئینات اخلاقی یا فلسفی، بخشش را به شکلی اساسی تعریف میکند.
پرسشکننده: وقتی یاکشا، یودیشتیرا را با یک سری سؤال به چالش میکشد تا جان خودش را ببخشد و برادرانش را دوباره زنده کند، در یکی از پاسخهایش بیان میکند که بخشش به معنای تحمل دشمنی است. اما چطور میتوانید کسی را ببخشید که مدام به شما بدی میکند؟
یاکشا: و بخشش واقعی چیست؟
یودیشتیرا: کسی که دشمنی را تحمل میکند، واقعاً میبخشد.
عمل به شرایط بستگی دارد. از قبل تصمیم نگیرید که چه کاری انجام خواهید داد. این یعنی فرصت لازم را به طرفِ مقابل نمیدهید. ممکن است کسی امروز کاری انجام دهد و ما یکجور با آن برخورد کنیم. ممکن است کسی فردا همان کار را انجام دهد و ما جور دیگری با آن برخورد کنیم. ممکن است کسی پسفردا همان کار را انجام دهد و ما به شکل کاملاً متفاوتی با آن برخورد کنیم. به شرایط بستگی دارد.
بخشیدن یعنی از روی کینه عمل نمیکنید - بلکه بر اساس آنچه برای موقعیت لازم است عمل میکنید. این یعنی هر آنچه لازم است انجام دهید، بدون هیچ دشمنی در قلبتاتن - بدون هیچ موضعگیری شخصی - بدون اینکه چیزی برای بهدست آوردن یا از دست دادن داشته باشید. فقط انجام دادن آنچه لازم است - این جوهرهٔ ماهابهارات است؛ این راهورسم کریشنا است. بخشیدن به این معنا نیست که کاری که لازم است را انجام ندهید. این یعنی فراموش کردهاید چه اتفاقی برایتان افتاده است. فراموش کردن یعنی حافظهی ضعیفی دارید - این یک فضیلت نیست. شما هر لحظهی تلخ زندگیاتان را به یاد میآورید و با این حال، هیچ تلخیای در قلبتان حمل نمیکنید - این یعنی بخشش.
ادامه دارد…